Midt oppi ein svært stressande situasjon på jobb i dag, set eg meg ner på huk. Riiitjs seier det då, "det kan ikkje ha vore det det høyrtes ut som" tenkte eg, såg ner og konstanterte at jo da buksa var revna! Lengst oppe på låret var eit godt stykke hud komme til syne.
Dette kan slik eg ser det komme av ein av to årsaker,
1: eg har lagt meir på meg enn eg trudde den siste tida. 2: Eg har bare utslitte kler.
Eg valgte sjølvsagt å gå for den siste forklaringa, då tiltaka i dette tilfellet fristar til gjennomføring. Sidan eg uansett hadde fleire ærend på senteret etter jobb, drog eg singletten godt ned på knerna og gjekk på shopping. Eg gjekk der til innkjøp av ei ny bukse med det samme! I ein størrelse for liten... Det var jo på ingen måte særlig rasjonelt, sidan eg gjekk rundt med ei spjæla bukse, så kvifor seier du? Den var på salg kan vita!
I kveld har eg vore på fjelltur etter gamalt. Dette heng på ingen måte saman med den spjæla buksa (jamfør årsaksforklaring nr 1). Det heng utelukkande saman med dette merkelige, men deilige fenomenet som føregjekk utanfor dørene i dag. Dei kallar det vsitnok "Godt vær", og slik må nytast når det plutselig finn det for godt å dukka opp. Eg tok ikkje med kameraet, noko eg angra på når eg kom til topps, for der var det nydelig, med sol og fine haustfargar i fin harmoni.